Από τα δύο προηγούμενα άρθρα και την παρουσίαση των αλλαγών που επιφέρει ο τελευταίος πολυνόμος 4024/11, βγαίνουν ορισμένα βασικά συμπεράσματα:
Α. Καμία τροποποίηση στην Συλλογική Σύμβαση που διέπει τους όρους αμοιβής και εργασίας ενός εργαζόμενου δεν μπορεί να γίνει μονομερώς από τον εργοδότη. Καμία δηλ. μείωση μισθών η αλλαγή του θεσμικού πλαισίου [π.χ. ωράρια, αμοιβή Κυριακής, υπερωρίας, εορτής, αποζημίωσης κ.λ.π] με μονομερή απόφαση του εργοδότη μπορεί να γίνει εκτός αν υπάρξει νέα Συλλογική Σύμβαση με δυσμενέστερους όρους, η, εργαζόμενος δεχθεί με ατομική σύμβαση να προχωρήσει σε μείωση μισθού κ.λ.π. Πρέπει να σημειωθεί ότι το άρθρο 37 του Ν.4024.11 δεν έχει αναδρομική ισχή, άρα οποιαδήποτε αλλαγή μπορεί να γίνει μετά την λήξη ισχύος της συγκεκριμένη ΣΣΕ. Δηλ. για τις ΞΑΕ μέχρι την λήξη της ΣΣΕ, στις 31.12.11 δεν μπορεί να γίνει καμία αλλαγή. Μετά την λήξη της απαιτείται η υπογραφή είτε Συνδικαλιστικού οργάνου, είτε εργαζόμενου. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και το μυστικό των νέων μέτρων για τις επιχειρησιακές συμβάσεις και τις ενώσεις προσώπων που αναλύσαμε στο προηγούμενο άρθρο.
Αυτό που είναι σημαντικό να γνωρίζουν οι εργαζόμενοι είναι, ότι, και αν ακόμα αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις για σύναψη νέας ΣΣΕ, και παρέλθει ένα εξάμηνο από την λήξη της προηγούμενης ΣΣΕ, τότε, οι όροι της προηγούμενης ΣΣΕ γίνονται αυτόματα μέρος της ατομικής σύμβασης εργασίας κάθε εργαζόμενου και εξακολουθούν να ισχύουν. Έτσι λοιπόν καμία μονομερής τροποποίηση από τον εργοδότη δεν μπορεί να γίνει.
Άρα η επιδίωξη ορισμένων εργοδοτών να μη υπογραφεί ΣΣΕ δεν έχει κανένα πρακτικό αποτέλεσμα διότι ακόμα και στις νέες προσλήψεις είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τα υπάρχοντα μισθολόγια βαθμολόγια η τους κανονισμούς εργασίας, όπου υπάρχουν και δεν πρέπει να παραβιάζουν την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
Β. Κλείνουμε τα αυτιά μας σε «σειρήνες» που μας καλούν δήθεν για το «καλό μας», να κοιτάξουμε τα του οίκου μας, δηλ. την εταιρεία μας, να μην μας ενδιαφέρει τι γίνεται δίπλα μας, «εμείς θα τα βρούμε με τον εργοδότη μας». Αποκρούομε με αποφασιστικότητα οποιαδήποτε προτροπή για δημιουργία Ένωσης Προσώπων γιατί μοναδικό της σκοπό θα έχει την δυνατότητα σύναψης επιχειρησιακής σύμβασης με μείωση αποδοχών.
Γ. Όσο ο εργοδότης πιέζει τους εργαζόμενους να ακολουθήσουν τον ατομικό δρόμο για δήθεν «λύση» των προβλημάτων τους, τόσο, αυτοί πρέπει να συσπειρώνονται στα σωματεία τους, να αναπτύσσουν την συναδελφικότητα και αλληλεγγύη τους, σαν τον μοναδικό εγγυητή για την προάσπιση των συμφερόντων τους. Αυτό που εξυπηρετεί τον εργοδότη δεν μπορεί να εξυπηρετεί τους εργαζόμενους. Εκεί που τον βολεύει το μικρό σωματείο της επιχείρησης του γιατί πιστεύει ότι μπορεί να το ελέγξει, εμείς πρέπει να προχωράμε στην συνένωση σωματείων,, για να φτιάξουμε μεγάλα και δυνατά σωματεία. Αν πάρουμε υπ΄ψην μας την ιδιομορφία του Κλάδου, με τις πολλές και μικρές εταιρείες η ενοποίηση των ήδη λιγοστών σωματείων των ΞΑΕ θα έδινε νέα δυναμική και θα δημιουργούσε ένα ισχυρό αντίβαρο στις όποιες επιδιώξεις των εργοδοτών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου