Διαπραγμάτευση ΣΣΕ 2012

‘Ολοι αναγνωρίζουν ότι η πορεία διαπραγμάτευσης της ΣΣΕ 2012 θα είναι η δυσκολότερη από κάθε άλλη χρονιά.

Το νομικό οπλοστάσιο που έχει δημιουργήσει η κυβέρνηση με τις αλλαγές στον νόμο για τις Συλλογικές διαπραγματεύσεις και στις διαδικασίες προσφυγής στον ΟΜΕΔ, καθώς επίσης και το κλίμα τρομοκρατίας και ανασφάλειας που προσπαθούν να καλλιεργήσουν οι εργοδότες, υποχρεώνουν την ΟΠΑΜ να αντιμετωπίσει δύο σημαντικά ζητήματα:

-Την αξιολόγηση των δυνατοτήτων της εργοδοσίας και τις πιθανές κινήσεις που μπορεί να κάνει, με αφετηρία το γεγονός ότι θα προσπαθήσει με κάθε τρόπο να περιορίσει την δυνατότητα μας για σύναψη ΣΣΕ, αλλά και αν μπορεί, να καταφέρει κτύπημα και στην ίδια την ΣΣΕ.

-Με ποια αιτήματα και με ποιες διαδικασίες θα διεκδικηθεί η ΣΣΕ και πώς θα ενεργοποιηθεί στον μεγαλύτερο βαθμό ο Κλάδος προκειμένου να αντιμετωπίσει τυχόν  προκλήσεις της ΑΟFA.

Μέχρι στιγμής δεν έχουμε καμία επίσημη θέση της AOFA σχετικά με την τακτική που θα ακολουθήσει. Αυτό που έχουμε υπόψην μας είναι η διαμόρφωση δύο τάσεων στους κόλπους της, αυτής που επιδιώκει μια σκληρή αντιπαράθεση με την ΟΠΑΜ και τους εργαζόμενους με στόχο, αν είναι δυνατόν, την κατάργηση της σύμβασης και μιας άλλης που βλέπει με πιο μετριοπαθή τρόπο την διαδικασία της διαπραγμάτευσης, με περιεχόμενο ίσως την διεκδίκηση κάποιων αλλαγών στην ΣΣΕ.

Το ποια τακτική θα επιλέξει η AOFA θα καθορίσει και την αντίδραση της ΟΠΑΜ. Είναι γεγονός ότι στις εταιρείες έχουν εμφανισθεί επανειλημμένα κρούσματα αυθαιρεσίας, παραβίασης της ΣΣΕ και καλλιέργειας κλίματος ανασφάλειας και τρομοκρατίας. Αυτή η κατάσταση μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι, αν κρίνουν ότι έχουν την δυνατότητα, θα ακολουθήσουν μια σκληρή γραμμή στις διαπραγματεύσεις. Η επιλογή τους αυτή όμως θέτει προ των ευθυνών τους αυτούς που την επιλέγουν, διότι θα δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό κλίμα στον κλάδο, μιας και η ΣΣΕ των ΞΑΕ για τους εργαζόμενους αποτελεί casus belli και αποτελεί επένδυση ζωής.

Αν επιλεγεί μια πιο μετριοπαθής τακτική, δηλαδή την διαπραγμάτευση της νέας σύμβασης, τότε πιθανόν να τεθούν στο τραπέζι ζητήματα αλλαγών τα οποία έχουν τεθεί στο τραπέζι και στο παρελθόν, είναι μόνιμη επιδίωξη της AOFA, αλλά που όμως, η τακτική αυτή, αποτελεί μέρος του διαλόγου που γίνεται κάθε φορά. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια, ότι έτσι γίνεται ευκολότερη η διαπραγμάτευση, διότι τα όπλα που έχουν τώρα οι εργοδότες είναι περισσότερα από το παρελθόν. 

Αυτή τη στιγμή οι διαπραγματεύσεις δεν έχουν ξεκινήσει. Οι μέχρι στιγμής ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η AOFA επιλέγει το σκληρό σενάριο της καταγγελίας της σύμβασης με ότι αυτό συνεπάγεται, δηλαδή την επιλογή της σύγκρουσης με τον κλάδο.

 H ΟΠΑΜ έχει μέχρι στιγμής διαμορφώσει τα αιτήματα προς διαπραγμάτευση, τα οποία ανταποκρίνονται στις σημερινές ανάγκες και παίρνουν υπόψην και την δεδομένη συγκυρία.

Το σημαντικότερο στοιχείο όμως στην φετινή διαπραγμάτευση δεν είναι ούτε τα αιτήματα ούτε η στάση της AOFA, η οποία έτσι και αλλιώς ήταν προβλέψιμη. Το σημαντικό στοιχείο είναι με ποιους όρους, με ποιες προϋποθέσεις και με ποια μέσα οδεύει η ΟΠΑΜ προς τις διαπραγματεύσεις.

Αν επιβεβαιωθεί η επιλογή της AOFA, δημιουργείται ένα νέο σκηνικό το οποίο δεν το είχαμε στο παρελθόν. Η AOFA γνωρίζει ότι κατάργηση της σύμβασης δεν μπορεί να πετύχει για τους λόγους που έχουμε αναλύσει και σε άλλα άρθρα. Αυτό που αποσκοπεί με αυτή την τακτική είναι να δημιουργήσει ένα δυσμενέστερο πεδίο διαπραγμάτευσης για την OΠΑΜ. Το μήνυμα που θέλει να στείλει στους εργαζόμενους είναι ότι τώρα μπορεί να επιβάλει την άποψή της, να εντείνει το κλίμα ανασφάλειας, να σπείρει την απογοήτευση στους εργαζόμενους. Και να δημιουργήσει τους όρους, αν τελικά δεν υπογραφεί ΣΣΕ, να προχωρήσει σε επιχειρησιακές η ατομικές συμβάσεις, πιστεύοντας έτσι ότι μπορεί να αλλάξει, προς το δυσμενέστερο, τους όρους της ΣΣΕ.

Βασικό λοιπόν στοιχείο στην διεκδίκηση της ΣΣΕ πρέπει να είναι η συσπείρωση των εργαζόμενων προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι δυσκολίες που θα παρουσιασθούν. Σήμερα έχει ενταθεί η αυθαιρεσία, η παρανομία, η παραβιάσεις της ΣΣΕ και έχει αρχίσει να δημιουργείται κλίμα ανασφάλειας και τρομοκρατίας. Αν δεν αντιμετωπισθεί αυτό το κλίμα σε επίπεδο κλάδου τότε η όποια προσπάθεια διεκδίκησης και αντιμετώπισης της τακτικής της AOFA, θα πέσει στο κενό. Η εντεινόμενη επίθεση στα δικαιώματα των εργαζόμενων δεν δημιουργεί μόνο οργή και αντίδραση, αλλά μπορεί να δημιουργήσει και κλίμα υποχώρησης όταν θα περάσει η λογική του «δεν γίνεται τίποτα»

Με αυτή την έννοια η ΟΠΑΜ πρέπει άμεσα να προχωρήσει σε συγκεκριμένες ενέργειες,  προκειμένου να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα διεκδίκησης και να στείλει μηνύματα αντίστασης στους εργοδότες.

Ο στόχος αυτών των ενεργειών πρέπει να είναι το άνοιγμα αυτής της διαδικασίας διαπραγμάτευσης σε όλο το χώρο, ο συντονισμός της με την διεκδίκηση ΣΣΕ και άλλων σωματείων του κλάδου, η ανάπτυξη της αλληλεγγύης και της συναδελφικότητας. Το σύνθημα που πρέπει να κυριαρχεί είναι: ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.